De afgelopen tijd heb ik meerdere keren bijeenkomsten mogen organiseren waarbij mensen uit het vak zoals facility managers, architecten en ARBO adviseurs werden uitgenodigd om deel te nemen aan een interessante middag.

Wij wilden deze evenementen naast het gebruikelijke hapje, drankje, verhaal en een beetje netwerken wat extras meegeven en hebben er een interactieve doe-dag van gemaakt. De deelnemers gingen zelf in groepen aan de slag om antwoorden te geven op een aantal specifieke huisvestingsvragen. Al doende leerde men elkaar en de omgeving kennen. En daar zit de kneep. Iedere groep werd op een andere manier gefaciliteerd. De ene groep zat buiten op een kleedje in de zon of op kekke stoelen op het terras, een andere groep hing aan een sta-tafel of zat in het restaurant of aan een eersteklas vergadertafel. Verderop in het programma werden er opnieuw groepen gemaakt en kreeg men in andere samenstellingen andere vragen op andere plekken.

Wij hebben de uitkomsten verzameld over de waarneming van de personen die na afloop een aantal vragen hebben beantwoord over hoe zij hun omgeving hebben gewaardeerd. Daar zaten vragen tussen over onderwerpen waar men normaal gesproken niet bij stil staat, maar die door alle aanwezigen achteraf wel als relevant werden betiteld.

Een aantal onderwerpen had te maken met sociale vriendelijkheid, de mate waarin je elkaar durft aan te spreken en in hoeverre je de andere sekse kunt benaderen zonder dat het ongewenste gevoelens oproept.

Andere vragen gingen over de mate van energie die een setting opwekt en de waarde van de beleving die de omgeving oproept.

Na afloop liet ik mensen aan de hand van videobeelden zien hoe men zich staande hield in de verschillende situaties. De beelden spraken voor zich. De uitslag ook.

Verreweg de laagste waardering kregen de conventionele vergadertafels, gevolgd door grote lounge banken. De hoogste score was alle keren voor de buitensituatie, mede dankzij het fraaie weer natuurlijk.Opmerkelijk was dat niet alleen de cijfers maar ook de mondelinge reacties zeer positief waren over de sta-tafels, de vrije ruimte en de verschillende bijzondere zitelementen en rijk gevarieerde vertrekken.

De conclusie is duidelijk. Investeren in alternatieve plekken waar mensen elkaar kunnen treffen blijkt zeer zinvol. Het geeft energie, het brengt mensen bij elkaar en het verkleint de kloof tussen generaties, sekte verschillen en verschillen in cultuur en denkwereld. Kortom, schaf de helft van de vergadertafels af en richt wat maffe, leuke en slimme ruimtes in met identiteitrijke oplossingen. Dat zal mensen en organisaties leren elkaar te vinden en van ideen te voorzien.

Erick Wuestman (Kantoor & Efficiency, juli-augustus 2005)
www.staand-werken.nl